چگونه به اطلاعات ذخیره شده روی هارددیسک قدیمی دسترسی پیدا کنیم - وبلاگ دلند چت

به گزارش وبلاگ دلند چت، اگر یک هارددیسک قدیمی از ابتدا به یک کامپیوتر ویندوزی وصل شده باشد؛ دسترسی به اطلاعات ذخیره شده روی آن آسان است ولی همواره این طور نیست و ممکن است سال ها سراغ هارددیسک قدیمی خود نرفته باشید یا دیگر امکان اتصال آن به پی سی نباشد. در این مقاله، چندین ترفند برای بیرون کشیدن اطلاعات یک هارددیسک قدیمی را آموزش می دهیم.

چگونه به اطلاعات یک هارددیسک قدیمی دسترسی پیدا کنیم؟

مراحل زیر برای کامپیوترهای مبتنی بر ویندوز 11 و 10 بیان شده ولی روی نسخه های قدیمی تر ویندوز هم کار می نمایند:

1- تصمیم بگیرید چگونه می خواهید هارددیسک قدیمی را به کامپیوتر خود وصل کنید؟ این بستگی زیادی به استاندارد ارتباطی هارددیسک قدیمی شما دارد. اگر کابل مناسب هارددیسک قدیمی را ندارید؛ این می تواند مشکل ترین قسمت کار باشد.

IDE/ATA/PATA: هارددیسک های داخلی از اواخر دهه 1980 تا دهه 1990 از کابل های IDE و پس از آن از کابل های ATA و PATA استفاده کردند. برای اتصال یک هارددیسک قدیمی به یک کامپیوتر مدرن امروزی، احتیاج به یک آداپتور و مبدل IDE به USB دارید. پیش از خرید این آداپتور، حتما نسخه دقیق IDE هارددیسک اینترنال خود را شناسایی کنید؛ چون چندین نسخه IDE در طول یک دهه و نیم به وسیله شرکت های مختلف سخت افزاری روانه بازار شده است.

SATA: از اوایل دهه 2000، هارددیسک های داخلی به استاندارد SATA مهاجرت کردند و تا به امروز، رایج ترین کانکتور برای درایوهای داخلی است. می توانید یک هارددیسک قدیمی SATA را در داخل کیس به یک پی سی وصل کنید و البته آداپتورهای مبدل SATA به USB هم روانه بازار شدند.

eSATA: این استاندارد در بعضی از هارددیسک های خارجی حدود دهه 2000 تا 2010 استفاده شد. بیشتر کامپیوترهای مدرن امروزی دیگر از این درگاه پشتیبانی نمی نمایند و باز شما باید در بازار یک آداپتور eSATA به USB تهیه کنید.

FireWire: این استاندارد از سال 1999 تا 2008 از سوی اپل مورد استفاده قرار می گرفت و بعضی از هارددیسک های خارجی هم از آن پشتیبانی کردند. برای کامپیوترهای امروزی باید یک آداپتور FireWire به USB بخرید.

USB: رایج ترین استاندارد اتصال هارددیسک های خارجی یا اکسترنال به پی سی ها است و از اواخر دهه 90 تا به امروز مورد استفاده قرار می گیرد. بعضی از هارددیسک های قدیمی از کانکتور USB Type-A استفاده کردند و بعضی دیگر به ندرت شاهد بودیم که دارای کانکتور Micro-B SuperSpeed هستند (مانند تصویر زیر):

2- هارددیسک قدیمی خود را به درگاه USB کامپیوتر وصل کنید. اگر احتیاج به آداپتور پیدا کردید؛ باید یک سر آداپتور را به کانکتور هارددیسک و سر دیگر آن را به درگاه USB کامپیوتر بزنید. بعضی از هارددیسک های قدیمی احتیاج به اتصال برق جداگانه دارند.

3- منتظر بمانید تا سیستم عامل ویندوز، هارددیسک شما را شناسایی کند. ممکن است چندین دقیقه طول بکشد تا درایو هارددیسک در ویندوز نمایش داده گردد.

4- اعلانی ظاهر می گردد که از شما می پرسد می خواهید با هارددیسک چه کاری انجام دهید. برای مشاهده فایل ها و دسترسی به اطلاعات ذخیره شده روی هارددیسک گزینه Open folder را بزنید.

اکنون می توانید به اطلاعات خود دسترسی پیدا کنید و به مرور آن ها بپردازید یا ازشان یک نسخه پشتیبان بگیرید. از اینجا به بعد مشابه اتصال یک حافظه فلش یا هارددیسک خارجی امروزی به کامپیوتر و لپ تاپ است.

چگونه فایل ها را از هارددیسک قدیمی به کامپیوتر تازه منتقل کنیم؟

کار خاصی احتیاج نیست انجام بدهید و همچون هارددیسک های مدرن امروزی، می توانید فایل ها و پوشه ها را گرفته و روی یک درایو کامپیوتر خود کپی کنید یا اینکه روی یک هارددیسک تازه بریزید.

اگر می خواهید محتویات یک هارددیسک قدیمی را به طور کامل منتقل کنید؛ بهتر است از ترفند کلون کردن هارددیسک در ویندوز بهره ببرید. این ترفند باعث می گردد محتویات هارد قدیمی شما در ویندوز تازه امن تر و بهتر نگهداری شوند.

توجه مهم: هرگز سعی نکنید یک هارددیسک قدیمی که دارای سیستم عامل بوده و به عنوان درایو بوت استفاده شده را روی ویندوز تازه کلون کنید یا اینکه از یک هارددیسک قدیمی به عنوان درایو بوت روی کامپیوتر تازه بهره ببرید؛ چون هارددیسک قدیمی شما دارای اطلاعات و پیکربندی سخت افزار قدیمی شما است و بوت شدن آن می تواند به کامپیوتر تازه شما صدمه بزند.

آیا دسترسی به هارددیسک قدیمی روی کامپیوتر تازه خطرناک نیست؟

در بیشتر اوقات، اتصال هارددیسک قدیمی به یک کامپیوتر تازه، عملیاتی امن است و خطری ایجاد نمی کند.

ممکن است هارددیسک های خارجی قدیمی دارای ویروس و بدافزارهایی باشند ولی غالبا برای فایل ها و اطلاعات و سخت افزار همان زمان نوشته شدند و اکنون روی کامپیوتر تازه قدرت سرایت یا خرابکاری ندارند. این بدافزارها و ویروس های قدیمی قطعا به وسیله نرم افزار امنیتی ضد ویروس شما شناسایی و از بین می فرایند یا روی سیستم عامل تازه شما اصلا قابلیت اجرا شدن ندارند.

از نظر فنی، امکان ندارد بدافزارهای قدیمی به یک کامپیوتر تازه آسیب بزنند و خطر آن ها بسیار کمتر از وب گردی با کامپیوتر تازه در سایت های ناشناخته است.