شخصیت های فیلم خاندان گوچی در واقعیت چه کسانی هستند؟ - وبلاگ دلند چت

به گزارش وبلاگ دلند چت، از زمان اعلام ساخت فیلم خاندان گوچی در نوامبر 2019، شور و هیجان تماشاگران مدام در حال افزایش است و حالا که قرار است فیلم در پاییز سال جاری منتشر گردد، مخاطبان سینما و علاقه مندان دنیای مد دوست دارند هر چه سریع تر با خانواده گوچی در این فیلم آشنا شوند.

این فیلم به کارگردانی ریدلی اسکات، نمایشی درام از وقایع پیرامون قتل مائوریتزیو گوچی است که نوه بنیان گذار گوچی بود و در دهه 90 میلادی، ریاست سرای مد گوچی را بر عهده داشت. مرگ گوچی به وسیله همسر سابقش، پاتریسیا رجیانی، برنامه ریزی شده بود و او قاتلی را استخدام کرد تا شوهر سابق خود را در خارج از دفاتر گوچی در میلان بکشد.

پوسترها و تریلر فیلم در اواخر ماه ژوئیه منتشر شد و در آن ها شاهد کاراکترهای فیلم هستیم که نقش آن ها را بازیگران ستاره ای مانند لیدی گاگا، آدام درایور، آل پاچینو، جرد لتو و جرمی آیرونز بازی می نمایند. بهتر است پیش از اکران فیلم، نگاهی دقیق به افراد و شخصیت های فیلم در زندگی واقعی بیاندازیم.

پاتریسیا رجیانی با بازی لیدی گاگا

خانواده رجیانی پیش از آنکه دخترشان (مادر پاتریسیا) با فرناندو رجیانی، فرد اول و تأثیر گذار دنیای حمل ونقل، ازدواج کند، زندگی ساده ای داشتند و به همین خاطر پاتریسیا فردی اجتماعی بار آمد. رجیانی در سال 1972 با مائوریتزیو گوچی ازدواج کرد و این زوج، صاحب دو دختر به نام های الساندرا و آلگرا شدند. آن ها زوجی برجسته و با نفوذی دنیای و مدام در حال جابه جایی بین میلان و نیویورک بودند و آپارتمانی در برج المپیک نیویورک داشتند.

رودولفو گوچی، پدر مائوریتزیو گوچی، همسر پسرش را قبول نداشت و معتقد بود که رجیانی فقط در پی پول خانواده گوچی است. او سعی کرد نزد اسقف اعظم میلان برود تا مانع برگزاری مراسم عروسی گردد اما پیروز نشد. هیچ یک از اعضای خانواده گوچی در این مراسم شرکت نکردند. زندگی مشترک این زوج سرانجام در سال 1984 به سرانجام رسید.

رجیانی تشنه پول بود و همواره لباس های مجلل و با جواهراتی نگینی می پوشید. طمع او برای به دست آوردن پول، پس از طلاق هم افزایش یافت. با توجه به گزارش ها و اخبار قدیمی، او در یک برنامه تلویزیونی ایتالیایی گفته بود که به سختی می تواند با 3 میلیون دلار در سالی که از شوهر سابق خود در ازای نگه داری از بچه هایشان دریافت می کند، زنده بماند.

گزارش ها حاکی از آن بود که او اندکی پیش از مرگ مائوریتزیو گوچی، می خواست با شریک دیرینه خود پائولا فرانچی ازدواج کند اما ترس این را داشت که املاک چند میلیون دلاری خود را از دست بدهد. مائوریتزیو گوچی سرانجام قبل از ازدواج مجدد پاتریسیا به قتل رسید.

دو سال پس از قتل، پلیس ایتالیا رجیانی را به علت پرداخت 375 هزار دلار به یک قاتل برای کشتن شوهر سابقش، دستگیر کرد. او در آپارتمان مجلل خود در کورسو ونزیا و موقعی که کتی از جنس پوست راسو بر تن داشت، بازداشت شد. طولی نکشید تا مادرش، یک لباس فرسوده بارانی برایش آورد که مناسب زندان بود.

چهار نفر دیگر هم در رابطه با این جنایت دستگیر شدند؛ روانپزشک پنهان رجیانی در ناپولی (جوزپه اوریما)، دوست پسر اوریما، یک متصدی هتل در میلان، مغز متفکر جنایت و راننده فراری (ایوانو ساویونی) و در نهایت، شخص قاتل (بندتو سرائولو).

رجیانی نسبت به مرگ شوهر سابقش، بی تفاوت بود و آن را به سخره می گرفت. در مراسم تشییع جنازه، رجیانی به وبلاگ دلند چت گفت: از لحاظ انسانی متأسفم اما از نظر شخصی، چنین حسی ندارم.

در سال 1998، رجیانی مجرم شناخته شد و به 29 سال زندان محکوم گشت. او پس از گذراندن 16 سال حبس در سال 2016 آزاد شد. وی اکنون در میلان زندگی می کند و در یک شرکت جواهرات لباس به اسم مشاور طراحی کار می کند.

مائوریتزیو گوچی با بازی آدام درایور

مائوریتزیو گوچی، پسر رودولفو گوچی و نوه بنیان گذار سرای طراحی گوچی، آخرین فرد خانواده بود که این تجارت را اداره کرد. او در سال 1972 به عموی خود، آلدو گوچی، در نیویورک پیوست، زیرا عمویش پیشگام برند تجاری گوچی در بازار ایالات متحده بود و به وسیله فروشگاهش در هتل ساوی پلاتزا، محصولات این برند را معرفی می کرد.

در زمان حضور مائوریتزیو گوچی در نیویورک بود که این برند تجاری در ایالات متحده پیشرفت کرد. آن ها برند گوچی را به سایر دسته های پوشاک تعمیم دادند و دو فروشگاه پیروز در خیابان پنجم راه اندازی کردند که لباس، کفش، کیف، چمدان و لوازم جانبی ارائه می داد.

مائوریتزیو گوچی در سال 1983 پس از برکناری عمویش، آلدو گوچی، به علت اتهام فرار اقتصادیاتی و مرگ پدرش، رودلفو گوچی، رییس کسب و کار خانوادگی گوچی شد. او در دوران ریاست خود، به بازیابی این برند یاری کرد، زیرا برند گوچی به علت ارتباط با کالاهای مقرون به صرفه قیمت، درخشش خود را از دست داده بود. مائوریتزیو در تبدیل گوچی به غول لوکس امروزی نقش بسزایی داشت.

در سال 1989، وی با شرکت سرمایه گذاری و مدیریت دارایی اینوستکورپ، مستقر در بحرین همکاری کرد تا به احیای گوچی یاری نمایند. این شرکت 50 درصد از سهام گوچی را خریداری کرد. این یکی از اولین معاملات خالص و خصوصی در صنعت مد و الگویی برای سایر سراهای طراحی در آینده بود.

به گفته آندرئا مورانته (رییس شرکت مستقل مدیریت دارایی کواترو که مائوریتزیو گوچی را به اینوستکورپ معرفی کرد)، مائوریتزیو متوجه شد که خانواده او جسارت و آمادگی لازم را برای زنده نگه داشتن نام تجاری گوچی ندارند، به همین علت او به سهامی خاص روی آورد.

به وسیله این قرارداد، شرکت بازیابی خود را شروع کرد. مفاد این قراداد شامل بستن مغازه های بدون عوارض در سراسر دنیا بود که به معنی حذف بخشی از عایدی گوچی بود. این شرکت بعلاوه بر حذف محصولات مقرون به صرفه تمرکز کرد تا گوچی به اسم یک برند لوکس، معرفی و شناخته گردد.

در بازیابی شرکت، تغییراتی در جهت طراحی و مدیریت این برند رخ داد. مائوریتزیو گوچی به داون ملو، رییس وقت شرکت برگدورف گودمن، رجوع کرد تا به او در احیای برند گوچی یاری کند. با یاری ملو، گوچی، ریچارد لمبرتسون را که رییس بخش لوازم جانبی برگدورف گودمن بود، به اسم مدیر طراحی تازه سرای طراحی معرفی کرد. طراح مد، تام فورد، هم برای نظارت بر لباس های آماده زنان به کار گرفته شد.

طرح بازیابی گوچی در اوایل دهه 90 میلادی با موانعی روبه رو شد، زیرا فروش در بازار خرده فروشی سخت بود و مشتریان هنوز در حال تطبیق با شرایط لوکس و تازه سرای طراحی بودند. این مسأله منجر به بروز مشکلاتی بین مائوریتزیو گوچی و اینوستکورپ شد که بعدا باعث شد این شرکت سرمایه گذاری، تمام سهام مائوریتزیو را به دست آورد. با این اتفاق، مشارکت مائوریتزیو گوچی در گوچی سرانجام یافت.

پس از خروج از این تجارت خانوادگی، مائوریتزیو گوچی تا مدت زیادی از انظار عمومی دور ماند. او در پی شغل تازهی بود که ارتباطی با مد نداشته باشد و در این تفکر، مدت ها در کشتی تفریحی خود وقت می گذراند.

مائوریتزیو گوچی در سال 1995 در سن 46 سالگی پس از تیراندازی به او در خارج از دفتر خود در میلان درگذشت. بعدا تعیین شد که همسر سابقش، پاتریسیا رجیانی، یک قاتل را برای کشتن شوهر سابق خود استخدام نموده بود.

آلدو گوچی با بازی آل پاچینو

آلدو گوچی عظیم ترین پسر گوچیو گوچی بود که برند گوچی را در سال 1921 تحت اسم تجارت زین و چرم، راه اندازی کرد.

او در 20 سالگی به این تجارت خانوادگی اضافه شد و پس از رسیدن به سمت ریاست پس از مرگ پدرش در سال 1953، راهبر اصلی حضور این شرکت در ایالات متحده بود.

آلدو گوچی همان سال اولین فروشگاه سرای طراحی گوچی را در نیویورک افتتاح کرد و بعدا این برند را در بورلی هیلز، شیکاگو و فلوریدا توسعه داد. او بعلاوه به رشد گوچی در زمینه های دیگر مانند پوشاک یاری کرد.

برادرزاده آلدو گوچی، مائوریتزیو گوچی که با عموی خود در بازار ایالات متحده همکاری داشت، پس از مرگ عمویش در 1990، او را یک مرد با چشم اندازی وسیع توصیف کرد.

آلدو گوچی در دوران ریاست خود، چندین نزاع خانوادگی عمومی بر سر این شرکت داشت. در سال 1981، پسرش، پائولو گوچی با طرح دعوی، حق خود را درخواست کرد تا بتواند از نام شخصی خود در محصولات رقیب گوچی، استفاده کند. برند گوچی از پائولو گوچی به علت نقض علامت تجاری شرکت، شکایت کرد که پائولو آن را نپذیرفت. بعدا در سال 1988، پائولو گوچی از طرف دادگاه مجوز گرفت تا از نام خود برای ایجاد طرح های شخصی استفاده نماید.

آلدو گوچی بعلاوه در سال 1985 درگیر یک رسوایی عمومی دیگر شد و شرکت گوچی از وی به اتهام اختلاس میلیون ها دلار شکایت کرد. او از سمت خود برکنار شد و برادرش، رودولفو گوچی رییس این برند شد.

در همین حال، آلدو گوچی و دو پسرش، روبرتو و جورجیو گوچی، از مائوریتزیو که در آن موقع پس از مرگ پدرش، رودولفو گوچی، رییس شرکت شده بود، شکایت کردند. آن ها ادعا کردند که او با جعل امضای پدرش، ریاست شرکت را به دست آورده است. در سال 1989، دادگاه تتازهنظر میلان، مائوریزیو گوچی را از اتهام کلاهبرداری در رابطه با این ادعا، تبرئه کرد.

در سال 1986، آلدو گوچی به اتهام فرار اقتصادیاتی در ایالات متحده، مجرم شناخته شد و بیش از 7 میلیون دلار به دولت آمریکا پرداخت کرد. وی بعلاوه اعتراف کرد که سود این شرکت در ایالات متحده را به شرکت های ساختگی خارج از کشور منتقل می کرد و به این جرم، به یک سال زندان محکوم شد. پائولو گوچی در ارائه این حکم تاثیر گذار بود، زیرا اطلاعات پدرش را به دادگاه لو داده بود.

او پنج ماه و نیم از حمکش را در زندانی در فلوریدا به سر برد و باقی آن را در خانه خود در وست پالم بیچ فلوریدا سپری کرد.

آلدو گوچی در سال 1990 و در سن 84 سالگی به علت عوارض ناشی از آنفولانزا درگذشت. او بعلاوه در اواخر عمر خود، با سرطان پروستات مبارزه می کرد.

رودولفو گوچی با بازی جرمی آیرونز

رودولفو گوچی پسر دیگر بنیان گذار سرای طراحی، گوچیو گوچی بود. او در این شرکت فعالیت داشت اما بیشتر به علت حضورش در سینما مشهور بود.

گوچی با نام هنری مائوریتزیو دی آنکورا، بین سال های 1929 تا 1946 در بسیاری از فیلم های سینمایی و نمایش نامه ها بازی کرد. او بازیگری خود را در سن 17 سالگی شروع کرد. در آن موقع و در سال 1929، کارگردان دانمارکی، آلفرد لیند نقش مکملی به او در یکی از فیلم هایش داد.

او بعدها حرفه بازیگری خود را رها کرد و در سال 1953، در پی مرگ پدرش، به خانواده اش بازگشت تا به آن ها در اداره برند گوچی یاری کند. برادران گوچی این تجارت را به طور مساوی بین خودشان تقسیم کردند. رودولفو گوچی، نایب رییس شرکت و آلدو گوچی، رییس آن بود.

هنگامی که آلدو گوچی به اتهام فرار اقتصادیاتی و پول شویی از شرکت اخراج شد، رودولفو گوچی در سال 1982 به اسم رییس انتخاب گشت.

دوره ریاست رودولفو گوچی تنها یک سال به طول انجامید، زیرا وی در سال 1983 و در سن 71 سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت و پسرش، مائوریتزیو گوچی به اسم رییس این برند انتخاب شد.

پائولو گوچی با بازی جرد لتو

پائولو گوچی، پسر آلدو گوچی، دوران پر فراز و نشیبی در این تجارت خانوادگی داشت. نقش او کم رنگ تر از نقش پدر، عمو و پسر عمویش بود اما او به اسم طراح اصلی، در پیروزیت شرکت گوچی در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60، تأثیر مهمی داشت.

در جربان رقابت بر سر جایگاه ریاست، پائولو گوچی دو بار از این شرکت اخراج شد، یک بار به وسیله پدرش و بار دیگر به وسیله عمویش، رودولفو گوچی.

پائولو گوچی پنج میلیون دلار هزینه کرد تا از خانواده اش به علت نقض قرارداد و ایجاد ناراحتی برای او، شکایت کند. او بعلاوه از خانواده خود برای جلوگیری از استفاده از نام خود برای تأسیس یک شرکت محصولات چرمی شکایت کرد. پائولو گوچی حق استفاده از نام خود را داشت اما برنامه های او برای ایجاد نام تجاری اختصاصی خود به نتیجه نرسید. او از سال 1980 هیچ مشارکتی در این تجارت نداشت و آخرین سهام خود را در سال 1987 فروخت.

پائولو گوچی بعلاوه در پرونده فرار اقتصادیاتی پدرش موثر بود و اطلاعاتی درباره مجرم بودن آلدو، به دادگاه ارائه کرد که منجر به محکومیت پدرش شد.

جدا از مشاجرات خانوادگی، پائولو گوچی درگیر مسائل اقتصادی دیگری در زندگی خود بود. همسر سابقش، جنی گاروود، از وی به علت پرداخت نکردن 505 هزار دلار به اسم حق حضانت بچه ها، شکایت نموده بود و او بعلاوه به علت پرونده ورشکستگی مشکوکش، حکم بازداشت گرفته بود و با قید ضمانت، بیرون از زندان به سر می برد.

پائولو گوچی چند ماه پس از مرگ پسر عمویش، مائوریتزیو گوچی، در سال 1995 و در سن 64 سالگی بر اثر نارسایی قلبی و کلیوی درگذشت.

منبع: wwd